Yıllar Sonra

Kazık kadar kız oldum... Hala daha defalarca kere okumaktan bıkmıyorum...En son çıkan kitabı Yıllar Sonra'yı bulana kadar da canım çıktı.Kitabın çıkış tarihi bayram tatiline yakın olunca kargonun gelmesi zor olur diye internetten almak istemedim.İnegöl'de de büyük kitapçı olmadığından bayram arifesinde o trafik ve karmaşa da Bursa'ya gidip tüm avmlerde ki D&R lara baktım ama çoğu kitabın çıktığından bile bihaberdi.Durum böyle olunca bayram tatilinde yatarak kitabı okuma fikrimde çöp olmuş oldu.Bayram dönüşü sabah ilk iş kitabı sipariş verdim, yanına birkaç ekleme de yaparak. Siparişimdeki bir ürün temin edilemedi. Çarşambadan cumaya kadar, en son o ürünü iptal edip cumartesi günü kargoya verebildiler. Tabii bu durumda pazar günü okuma planımda yatmış oldu... (ne kursam olmuyor)Başka bişey olsaydı bu kadar ulaşmazdım sanırım...
Amaaa sabreden derviş muradına ermiş. Pazartesi günü kargom elime ulaştı. Kitabı alıp yalnızca kokusunu içime çektim. Bütün sayfalarına baktım ama işyerinde okumaya başlamadım.İnsan bir kitaba baktığı zaman duygulanır mı ? Ben eski bir dostu görmüşüm gibi sevindim.Ordaki karakterle Serra ile kendimi bağdaştırdığım için belki de.En çıkmazda olduğum zamanlarda bana yol gösterdi. Dostluğun, paylaşmanın, sorular sorarak düşünmenin önemini kavradım onunla birlikte. İnsan ne yaşarsa yaşasın hayatının sonunun olmadığını, er ya da geç gerçek mutluluğun insanı bulacağını öğrendim...
Ne çok bahsettim bir kitaptan, ama iyi yaptım İpek Ongun'a olan hayranlığımı buraya da yazmış oldum...